335- بوسۀ قاتل
بوسۀ قاتل Killer's Kiss
کارگردان: استنلی کوبریک
فیلمنامه: استنلی کوبریک و هوارد سکلر (بدون ذکر نام در عنوانبندی) بر اساس داستانی از کوبریک
فیلمبردار: استنلی کوبریک
موزیک: جرالد فرید
بازیگران: جیمی اسمیت – آیرن کین – فرانک سیلورا – لوئیس راسل – فیلیس ارلاندی – جری جرت
۱۹۵۵ یونایتد آرتیستز – سیاه و سفید - ۶۷ دقیقه
مردی چمدان به دست در ایستگاه راه آهن گذشته را به یاد می آورد و ما در می یابیم او بوکسوری ست که در واپسین مسابقۀ خود که از شبکه های تلویزیونی به طور مستقیم پخش شده، شکست خورده. دختری که در همسایگی او بوده، مورد آزار یک دلال محبت قرار گرفته. و سرانجام اینکه ناچار شده آدم بکشد و اکنون در حال گریز از نیویورک و چشم به راه قطار است...
دومین فیلم بلند و داستانی کوبریک که آن را در ۲۷ سالگی ساخت. عروسک ها و مانکن ها به عنوان نماد اصلی و تکرار شونده در سراسر فیلم و در اندازه ها و شکل های گوناگون حضور دارند. گفتار اندک، به کارگیری دوربین روی دست به روشی گزارش گونه و فلاشبک های تو در تو از ویژگی های این فیلم است. ارتباط تصویری بوکسور و دختری که در دو آپارتمان جداگانه اما نزدیک و روبرو و همتراز زندگی می کنند، ضمن آنکه یادآور فیلم هایی چون به سادگی هرچه تمام تر (ریچارد کوآین – ۱۹۵۴) و پنجرۀ پشتی(هیچکاک – ۱۹۵۴) است، نوآورانه نیز هست و نمی توان آن را کپی برداری محض دانست. پلیس در این فیلم یا وجود ندارد یا بود و نبودش یکی ست. موضوع مسأله دار فیلم و نیز تردید تهیه کنندگان نسبت به بازگشت سرمایه موجب شد کوبریک و دوستش هزینۀ ۷۵ هزار دلاری تولید را خود به عهده گیرند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر