372- پول آدم زرنگ
پول آدم زرنگ Smart Money
کارگردان: آلفرد گرین
فیلمنامه: کابک گلسمان - جان برایت - لوشن هابارد و جوزف جکسن
فیلمبردار: رابرت کاری
موزیک : لئو فوربستاین - دیوید مندوزا و اسکار پوتوکر (بدون ذکر نام در عنوانبندی)
بازیگران: ادوارد جی رابینسون – جیمز کاگنی – اِولین نپ – مارگریت لیوینگستن - نول فرانسیس
۱۹۳۱ برادران وارنر - سیاه و سفید - ۸۱ دقیقه
نیک (رابینسون) دارنده‌ی یک آرایشگاه بزرگ و ضمناً قمارباز چیره‌دستی‌ست که روزبه‌روز بر اندوخته‌اش می‌افزاید و نامش پرآوازه می‌شود؛ تا آنجا که مطبوعات نیز به زندگی او می‌پردازند. اما شیفتگی نیک به زنان پیامد زیانباری دارد و هنگامی‌که وردست وفادارش(کاگنی) در خصوص دغلکاریِ یکی از خانم‌های مورد توجه نیک هشدار می‌دهد، بهای گزافی می‌پردازد...
حضور ادوارد جی رابینسون یک سال پس از سزار کوچک و در اوج شکوفایی و نیز جیمز کاگنی در همان سالی که با دشمن مردم در سکوی پرتاب قرار گرفت، به همراه هم پول آدم زرنگ را به فیلمی یکتا بدل‌ساخته که به‌رغم ناطق‌بودن، هنوز متأثر از سینمای صامت است.
از سکانس‌های جالب فیلم می‌توان به صحنه‌ای اشاره‌کرد که رابینسون به یکی از کارکنان هتل – زنی که نسبت به مردان بی‌تفاوت‌نمایی می‌کند - پیشنهاد صرف‌شام می‌دهد؛ پیشنهادی که قاطعانه رد می‌شود. بی‌درنگ در نمای بعد می‌بینیم که آنها سر میز شام نشسته‌اند و زن بی‌تفاوت‌نما با ولع در حال بلع است.
در سکانس به یادماندنی دیگری جیمز کاگنی با پانتومیم در تلاش است به رابینسون بفهماند که مهمان او کدامیک از زنان است...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر