دنبال کننده ها

۱۳۹۳ اردیبهشت ۳۰, سه‌شنبه

712- سکۀ طلاییِ درخشان The Brasher Doubloon




سکۀ طلاییِ درخشان             The Brasher Doubloon
کارگردان: جان برام
بازیگران: جرج مونتگامری، نانسی گیلد، فریتز کورتنر، فلورانس بیتس
۱۹۴۷ فاکس قرن بیستم، سیاه و سفید، ۷۲ دقیقه

کارآگاه خصوصی، فیلیپ مارلو (مونتگامری) ازسوی بیوه زن پولدار (بیتس) اجیر می شود تا سکه ای گران بها را که پسرش دزدیده بازآورَد. در این جست وجو مارلو با انبوهی از دروغ و باج و نیرنگ روبه رو می شود و از پرونده ای جنایی سردرمی آورَد و بناچار با افراد نامتعادلی دمخور می شود؛ ازجمله دختری هیستریک و پیشبینی ناپذیر (گیلد)...
فیلم براساس رمانی از ریموند چندلر به نام  پنجرۀ مرتفع ساخته شده و برخلاف فیلم نوآرهای دیگر برامدر این دوره، از کمینۀ موسیقی برخوردار است. برترین بازیگر فیلم، کورتنر، از کارآزمودگان سینمای عصر وایمار به شمار می رفت.


711- زن عجیب The Strange Woman


زن عجیب           The Strange Woman
کارگردان: ادگار جی. اولمر، داگلاس سیرک
بازیگران: هدی لامار، جرج ساندرز، لوئیس هیوارد، جین لاکهارت، هیلاری بروک
۱۹۴۶ یونایتد آرتیستز، سیاه و سفید، ۱۰۰ دقیقه

قرن نوزدهم، شهرکی در ایالت مِین. دختر سلطه جو (لامار) پس از مرگ پدرِ می خوارش، با تاجری کهنسال و ثروتمند (لاکهارت) ازدواج می کند. سپس فرزند برنای او (هیوارد) را می انگیزد تا پدر خسته اش را آسوده کند. همین که هدف لحاظ شد، جوان نااهل را از خود می رانَد تا به عشق دیرین و همبازی دوران کودکی اش (ساندرز) بپیوندد، اما وی را همنشین دختری آشنا (بروک) می یابد و سخت برمی آشوبد... 
برپایۀ داستانی از بن ایمز ویلیامز (نویسندۀ او را به خدا بسپار) نامتعارف ترین نقش در کارنامۀ بازیگریِ لامار رقم خورد. او فم فتالی خودآگاه و پیچیده را به نمایش گذاشت که نه مانند سویج در بیراهه (اولمر، ۱۹۴۵) یکسره پلید و نه مثل سیمونز در فرشته صورت (پره مینجر، ۱۹۵۲) روان گسیخته است. برای نمونه همزمان با شرارت، در امور خیریه مایه می گذارد، از خدمتکار بیمار خانه پرستاری می کند و در جای دیگر، دختری را از چنگ اوباش می رهانَد. صحنه آرایی، چهره پردازی و طراحی لباس فیلم یادآوربربادرفته است. لامار از تهیه کنندگان این نوآر گوتیک نیز بوده است.

              

710- برخورد دیپلماتیک Diplomatic Courier



برخورد دیپلماتیک            Diplomatic Courier
کارگردان: هنری هاتاوی
بازیگران: تیرون پاور، پاتریشیا نیل، استیفن مک نالی، کارل مالدن
۱۹۵۲ فاکس قرن بیستم، سیاه و سفید، ۹۷ دقیقه  

دیپلمات آمریکاییِ مقیم اتریش (پاور) بازیچۀ مأموریتی جاسوس نمایانه می شود. هدف اصلیِ طراحان نقشه در واشنگتن کسب اطلاعات از طریق او نیست، بلکه با این ترفند می خواهند گروهی از تروریست ها را شناسایی کنند؛ تروریست هایی که احتمالاً از لانه بیرون می آیند تا دیپلماتِ ناآگاه را از کنجکاوی بازدارند...  
فیلمبرداریِ بالارد به ویژه در صحنه های خارجی و نیز بازی مالدن با مایه های کمدی، نقطۀ قوت این تریلر جاسوسیِ اوان جنگ سرد است.    

       

709- ۲۳ گام تا خیابان بیکر 23 Paces to Baker Street



۲۳ گام تا خیابان بیکر            23 Paces to Baker Street
کارگردان: هنری هاتاوی
بازیگران: ون جانسن، ورا مایلز، سیسیل پارکر، پاتریشیا لفان
۱۹۵۶ فاکس قرن بیستم، رنگی، ۱۰۳ دقیقه

نویسندۀ نابینا (جانسن) هنگام پَرسه زدن در لندن، بناگهان پچپچه ای می شنود که نشان از آدم ربایی دارد. هنگامی که شهربانان هشدار او را سرِکاری می پندارند، خودش پاپِی می شود...
پیرنگ فیلم هیچکاکی است و پنجرۀ پشتی (۱۹۵۴) را به یاد می آورَد، همچنین شیوۀ رازگشایی پایانی، برگرفته از اثر دیگر هاتاوی، خانۀ خیابان نود و دوم (۱۹۴۵) است.

  

708- جانی آپولو / رقص با شیطان Johnny Apollo /Dance with the Devil



جانی آپولو / رقص با شیطان           Johnny Apollo /Dance with the Devil
کارگردان: هنری هاتاوی
بازیگران: تیرون پاور، دوروتی لامور، ادوارد آرنولد، لوید نولان
۱۹۴۰ فاکس قرن بیستم، سیاه و سفید، ۹۴ دقیقه

سهامدار بازار بورس (آرنولد) به سبب رانت خواری به زندان می افتد. فرزندش (پاور) برای بخشودگی و آزادیِ پدر به خلافکاران می پیوندد تا پول جور کند، اما از آنان فریب می خورَد و گرفتار می شود...  
به اشارۀ زانوک نقش جانی آپولو (نام مستعار شخصیت اصلی که لازم است رد گم کند) به پاور سپرده شد تا در قالبی متفاوت از فیلم های تاریخی/ حادثه ای محک زده شود. نولان در جایگاه رئیس تبهکاران و لامور در نقش نامزد ناسپاس او ظاهر می شوند. در پایان دورۀ سینمای گانگستری، جانی آپولو نویدبخش شکوفایی هاتاوی در عرصۀ فیلم نوآر است.

               


کیمونوی سرخ          The Crimson Kimono
کارگردان: ساموئل فولر
بازیگران: جیمز شیگتا، گلن کوربت، ویکتوریا شاو
۱۹۵۹ کلمبیا، سیاه و سفید، ۸۲ دقیقه

دو کارآگاه دایرۀ جنایی لس آنجلس (یکی با تبار ژاپنی و دیگری یانکی) مأمور رسیدگی به ماجرای قتل رقاصه ای در محلۀ ژاپنی ها می شوند. هنگامی که آنان در روند تحقیق به شاهد اصلی پرونده – یک دختر نگارگر- برمی خورند، مثلثی عشقی پدید می آید و رفاقت به همچشمی و نقار می گراید...
بنمایۀ فیلم، تبعیض نژادی است و رخدادهای جنایی و عشقی، زمینه ساز پرداختن به این آسیب اجتماعیِ اند؛ به ویژه از اواسط فیلم به بعد که ناسازگاریِ فرهنگیِ کارآگاهان آشکار می شود، این مضمون جلوۀ بیشتری می یابد.

 
                              ساموئل فولر (نفر سمت چپ) ، پشت صحنۀ کیمونوی سرخ

707- مردی که دو بار مُرد The Man Who Died Twice



مردی که دو بار مُرد           The Man Who Died Twice
کارگردان: جوزف کین
بازیگران: راد کامرون، ورا رالستن، مایک مازورکی، جرالد میلتن
۱۹۵۸ ریپابلیک، سیاه و سفید، ۷۰ دقیقه

زنی که شوهرش را در تصادف خودرو از دست داده و کمی بعد شاهد مرگ دو قاچاقچی بوده، بدگمانیِ پلیس را برمی انگیزد؛ چراکه کارآگاهان در جریان جست و جوی خانۀ او مقداری هروئین پیدا می کنند... 
واپسین فیلم تولیدشده در کمپانی ریپابلیک و از معدود فیلم های غیرِ وسترنیِ جوزف کین و راد کامرون و نیز آخرین نقش آفرینیِ رالستن در سینما. 


705- خانه ای از خیزران House of Bamboo



خانه ای از خیزران         House of Bamboo
کارگردان: ساموئل فولر
بازیگران: رابرت رایان، رابرت استاک، شرلی یام گوچی، بیف الیوت، براد دکستر
۱۹۵۵ فاکس قرن بیستم، رنگی، ۱۰۲ دقیقه

بعد از جنگ جهانی دوم گروه سازمان یافته ای از تبهکاران، شبکۀ ترابریِ اشغالگران را در ژاپن ناامن کرده اند. مأمور مخفی امریکایی (استاک) به توکیو اعزام می شود تا با همدستیِ یک بیوۀ ژاپنی (یام گوچی) عملیاتی علیه آنان انجام دهد...
این نخستین فیلم امریکاییِ ساخته شده در ژاپنِ پس از جنگ، بازسازیِ خیابان بدون نام (کیلی، ۱۹۴۸) است. به کارگیریِ شیوۀ سینما اسکوپ این امکان را فراهم کرده که از نماهای دور بهرۀ بیشتر و بهتری گرفته شود. گرایش فولر به زیبایی شناسیِ مشرق زمین و نمایش های کابوکی به ویژه در طراحی صحنه آشکار است. نمونه ای ترین بخش فیلم که به شکل بارزی انگ فولر را بر خود دارد، سکانسی است که سردستۀ تبهکاران (رایان) نزدیک ترین دوست خود را به گمان دغلکاری، اول با چند گلوله آبکش می کند، بعد با دلتنگی برای جنازه اش دلایل این اقدام را برمی شمارد.

             

704- خیابان های شهر City Streets



خیابان های شهر          City Streets
کارگردان: روبن مامولیان
بازیگران: گری کوپر، سیلویا سیدنی، پل لوکاس
۱۹۳۱ پارامونت، سیاه و سفید، ۸۳ دقیقه

دختر یک قاچاقچی (سیدنی) دلباختۀ تیرانداز یک گروه نمایشی (کوپر) است و می کوشد او را برانگیزد تا به دارودستۀ پدرش بپیوندد و با شیوۀ زندگیِ خلافکارانۀ آنان خو گیرد، ولی انگار محبوبش مدیریت پذیر نیست...  
فیلم که براساس داستانی از دشیل هَمت ساخته شده، دربرگیرندۀ نخستین فلاشبک سینمای ناطق است؛ بدین گونه که در صحنه ای صدا از سیما جلو می افتد و نمای درشتِ چهرۀ  سیدنی همۀ قاب تصویر را می پوشانَد و خاطرات فراخوان می شود. 

 

703- زمانِ کشتن Time to Kill



زمانِ کشتن           Time to Kill
کارگردان: هربرت لیدز
بازیگران: لوید نولان، هیتر انجل، دوریس مریک
۱۹۴۲ فاکس قرن بیستم، سیاه و سفید، ۶۱ دقیقه

زنی که گمان می کند فرزندش سکۀ قیمتیِ او را کف رفته تا در دهن یک هوچی را ببندد، دست به دامان کارآگاه خصوصی، مایکل شین (نولان) می شود تا سکه را زنده کند. پیگیریِ پرونده ازسوی شین، سرقت را به جنایت پیوند می زند...            
فیلم برمبنای رمان پنجرۀ مرتفع (اثر ریموند چندلر) جلوی دوربین رفت، اما فیلیپ مارلو را به مایکل شینتغییر دادند. نسخۀ سینماییِ وفادارانه تری از این داستان نیز با نام سکۀ طلاییِ درخشان در ۱۹۴۷ با محوریت شخصیت فیلیپ مارلو ساخته شده است. مایکل شین کارآگاه خصوصیِ مخلوق پلیسی نویس دهۀ ۱۹۳۰، برت هالیدی است. براساس شخصیت مایکل شین ۱۲ فیلم در دهۀ ۱۹۴۰ ساخته شد که عبارتند از:
محصولات فاکس قرن بیستم با بازی لوید نولان:
مایکل شین، کارآگاه خصوصی (۱۹۴۰)، غرب خفتگان (۱۹۴۱)، آماده برای کشتن (۱۹۴۱)، آبی، سفید و بی نقص (۱۹۴۲)، مردی که نمی میرد (۱۹۴۲)، فقط آف برادوی (۱۹۴۲) و زمانِ کشتن(۱۹۴۲).
تولیدات PRC با نقش آفرینی هیو بیمانت:
آدمکشی شغل من است (۱۹۴۶)، دلربایی از او (۱۹۴۶)، موطلایی برای یک روز (۱۹۴۶)، سه تا با یک بلیت (۱۹۴۶) و یک عالمه برنده (۱۹۴۶).
رسانه های دیگر نیز مایکل شینِ خود را داشتند. والی مائر و جف چندلر در چندین نمایش رادیویی از ۱۹۴۴ تا ۱۹۵۳ عهده دار این نقش بودند. همچنین در ۱۹۶۰ و ۶۱ مجموعه ای تلویزیونی به نام مایکل شین با شرکت ریچارد دانینگ توسط شبکۀ CBS تهیه و پخش شد.


702- جدا افتاده Odd Man Out



جدا افتاده         Odd Man Out
کارگردان: کارول رید
بازیگران : جیمز میسن – رابرت نیوتن – رابرت بیتی – فی کامپتن – کاتلین رایان
۱۹۴۷ انگلستان، سیاه و سفید، ۱۱۶ دقیقه

رهبر مبارزان ایرلندی (میسن) که به ناخوشیِ کهنه ای دچار است، پس از ماه ها گوشه نشینی شخصاً در یک عملیات شرکت می کند و در جریان آن زخمی و در به در می شود. شهروندان میهن پرست وی را شناسایی می کنند و هریک با نارو به دیگری می کوشند در تحویل او به پلیس پیشگام باشند تا این افتخار را نصیب خود کنند و درضمن جایزۀ بزرگ را دریافت دارند. در این گیرودار تنها یک تن دلسوزانه به دنبال او است؛ نامزدش؛ که سرانجام به این بازیِ دستش ده کثیف پایان می دهد...
به جز تصاویرِ چشم نوازِ اکسپرسیونیستی کراسکر، شخصیت پردازی وجه غالب فیلم است. از به یادماندنی ترین نقش ها می توان به دلّالی خنزر پنزری و پاره پوره اشاره کرد که چونان سگ بو می کشد تا فراری را بیابد و از چنگ یک نگارگرِ بدمست بقاپد و ببَرد زنده تحویل دهد تا نازِ شست بگیرد.

     

701- دختران مسلح Gun Girls



دختران مسلح          Gun Girls
کارگردان: رابرت درتانو
بازیگران: جین فرگوسن، ژاکلین پارک، ایو برنت
۱۹۵۷ آستور، سیاه و سفید، ۶۷ دقیقه

تنی چند از دختران بزه کار، تعهد خود را در ازای رهاییِ مشروط از هلفدان نادیده می گیرند و با هماهنگی یک مرد شرور، به سرقت مسلحانه روی می آورند...
بُرش های پرشیِ نابجای تصاویر، مهم ترین اشکال فنی و عدم تناسب بازیگران با نقش ها بارز ترین ایراد روایی فیلم است (نقش نوباوگان را زنان جاافتاده برعهده دارند). شتابزدگی در طرح موضوعاتی چون ناسازگاری جوانان در خانواده ها، اعتیاد، سرقت و سقط جنین، ارزش فیلم را فروکاسته است.  

          

700- تفنگ ها، دختران و تبهکاران Guns, Girls, and Gangsters



تفنگ ها، دختران و تبهکاران            Guns, Girls, and Gangsters
کارگردان: ادوارد کان
بازیگران: مامی ون دورن، جرالد مور، لی وان کلیف
۱۹۵۹ یونایتد آرتیستز، سیاه و سفید، ۷۰ دقیقه

خوانندۀ ماجراجو (ون دورن) و همبند پیشین همسرش (مور) نقشه می کشند تا به خودروی پول رسان کازینویی در لاس وگاس دستبرد بزنند، اما فرار نابهنگام شوهره (وان کلیف) از زندان، رشته ها را پنبه می کند...
گفتار متن فیلم نارسا و دافعه برانگیز است. روابط سه شخصیت اصلیِ، مناسبات کاگنی، مایو و کاکران را در التهاب (والش، ۱۹۴۹) به یاد می آورَد. لی وان کلیف نقش یک فریب خوردۀ انتقام جو را به شایستگی ایفا می کند.


699- وحشیانه Running Wild



وحشیانه           Running Wild
کارگردان: ابنر بیبرمن
بازیگران: ویلیام کمبل، مامی ون دورن، کینان وین، کاتلین کیس
۱۹۵۵ یونیورسال، سیاه و سفید، ۸۱ دقیقه

پلیسِ تازه کار (کمبل) با نفوذ در دارودستۀ دزدان خودرو، می کوشد آنان را به دام اندازد...  
چنانکه در وحشی (بندک، ۱۹۵۳) موتورسیکلت های پُرهیبت ابزار سرگرمیِ اوباش بودند، در وحشیانهخودروهای گرمتاز، همان کارکرد را دارند. صحنۀ رقص راک اند رول که با جیترباگ (نوعی رقص دونفرۀ پرتحرک) تلفیق شده، تماشایی ترین بخش این فیلم جوانگراست.

         
                      

698- هجوم به امریکا .Invasion U.S.A



هجوم به امریکا           .Invasion U.S.A
کارگردان: آلفرد گرین
بازیگران: جرالد مور، پگی کسل، دان اوهرلی های
۱۹۵۲ کلمبیا، سیاه و سفید، ۷۳ دقیقه

کابوس دیرین به حقیقت می پیوندد. شوروی به خاک امریکا یورش می بَرد و نیویورک را با بمب هسته ای هدف قرار می دهد. در واکنش به این اقدام، بمب افکن های استراتژیکِ B36 نیروی هواییِ ایالات متحد از آشیانه ها خارج می شوند و تلافی جویانه به پرواز درمی آیند...
به سبب ترکیب تصاویرِ ناهمگونِ آرشیوی، حاصل کار دچار آشفتگی است؛ با این حال به عنوان جلوه ای از دهشت انگیزیِ کمونیسم در مقیاس کلان و هراس بلوک غرب از تهاجم گریزناپذیر ارتش سرخ در دورۀ جنگ سرد، در قالب فیلمی ارزان درخور تأمل است. گرین کوشیده با پیشبُرد خرده ماجراهایی چون دلدادگی دو تن از مشتریان نوشگاه در سکانس آغازین، از مستندوارگیِ صِرف بپرهیزد. در سراسر فیلم نامی از شوروی برده نشده است، ولی مهاجمان رزم جامۀ روسی پوشیده اند، لهجۀ اسلاو دارند و جنگ افزار ارتش سرخ را به کار می برند. هواپیماهای آنان نیز یاک و میگ و توپولوف است. هجوم به امریکا با بودجۀ ۱۲۷ هزار دلاری، تنها در امریکا ۲/۱ میلیون دلار فروخت. همچنین فیلمی به همین نام در ۱۹۸۵ ساخته شده که این دو بی ارتباط اند.   

  

697- دختر شب Girl of the Night



دختر شب          Girl of the Night
کارگردان: جوزف کیتس
بازیگران: آن فرانسیس، لوید نولان، کی مدفورد، جان کار
۱۹۶۰ برادران وارنر، سیاه و سفید، ۹۳ دقیقه

دختر تلفنیِ گرانبها (فرانسیس) مورد بهره کشیِ مدیر شبکۀ توزیع (مدفورد) قرار می گیرد و سخت می رنجد، اما با پشتیبانیِ یک دوست (کار) و مراجعه نزد روانکاو (نولان) می کوشد تا بهبود یابد... 
فیلم براساس داستان چالش برانگیز و عامه پسند دختر تلفنی نوشتۀ هارولد گرین والد، متخصص روان شناسیِ روسپیان ساخته شده و به لحاظ گزینش شخصیت اصلی از این قماش، در ردۀ فیلم هایی چونگذران زندگی (گدار، ۱۹۶۱) و بل  دوژور (بونوئل، ۱۹۶۶) قرار می گیرد، اما اخلاق گرایی و پرداخت رئالیستی، از وجوه تمایز دختر شب با همتایان اروپایی اش است. 


696- دختران در شب Girls in the Night



دختران در شب          Girls in the Night
کارگردان: جک آرنولد
بازیگران: هاروی لمبک، جویس هولدن، گلندا فارل، پاتریشیا هاردی
۱۹۵۳ یونیورسال، سیاه و سفید، ۸۳ دقیقه

در بیغوله های نیویورک، جفتی که می خواهند اموال یک دوره گردِ نادارنما را کف رَوند، به ششدر می افتند؛ چراکه دو تن از بروبچه های محل در پیاده کردن همین ایده، گوی سبقت را از آنان ربوده، حین ارتکاب، ناشیانه مردِ بینوا را نفله کرده، به چاک زده اند و گناه را به گردن نفر یا نفرات بعد انداخته اند...    
نام فیلم غلط انداز است؛ چون درونمایۀ اصلیِ فیلم، سَرخوردگی اجتماعی و کورسوی امید یک خانوادۀ تنگدستِ زاغه نشین در تلاش برای کوچ به جایی امن است؛ نه - اَحیاناً – پارتیِ شبانۀ دختران دانشجو. ماجرای جنایی فیلم هم در این چارچوب گنجانده شده است. 

                         

695- بیزار از پلیس Cop Hater




بیزار از پلیس           Cop Hater
کارگردان: ویلیام برک
بازیگران: رابرت لاگیا، جرالد الالین، الن پارکر، شرلی بالارد
۱۹۵۸ یونایتد آرتیستز، سیاه و سفید، ۷۵ دقیقه

در پی وقوع قتل های سریالیِ پاسبانان نیویورک، همسر پلیسِ جانفشان (بالارد) خواهان کناره گیری شوهرش (لاگینا) از سِمَت خود در این پیشه است، اما ابراز نگرانیِ او ثمری ندارد...
به دلیل ملاحظات ویژه، از نیویورک نامی برده نشده است. ماجرای فیلم از بخش نخستِ مجموعه داستان های کلانتریِ محلۀ ۸۷ نیویورک (نوشتۀ اد مک بین) اقتباس شده که تا کنون بارها دستمایۀ فیلم های پلیسی قرار گرفته و درمورد ۱۱ کارآگاه دایرۀ جنایی حوزۀ مزبور است که در هر داستان، یکی از آنان محور ماجراست و بقیه نقش های مکمل را ایفا می کنند. البته شخصیت های ثابت دیگری نیز وجود دارند؛ ازجمله همسران برخی از آنها.

    

694- بیرون زدن Crashout



بیرون زدن         Crashout
کارگردان: لوئیس فاستر
بازیگران: ویلیام بندیکس، آرتور کندی، ویلیام تالمن
۱۹۵۵ فیلمیکرز، سیاه و سفید، ۸۹ دقیقه
شش بازماندۀ فرار دسته جمعی از زندان، پس از لَختی درنگ در یک معدنِ وانهاده، برای بازیابیِ اموالی که پیشتر چپاول کرده اند، به تکاپو می افتند...
ویلیام بندیکس نقش سردستۀ گروه تبهکاران را عهده دار است. در سکانس آغازین که تیتراژ بر آن درج شده و آشوبِ منتهی به گریز در زندان را نشان می دهد، تصاویر فیلمِ شورش در بندیازده زندان(سیگل، ۱۹۵۴) به کار رفته است. 

 

693- عامل بزرگ The Big Operator


عامل بزرگ           The Big Operator
کارگردان: چارلز هاس
بازیگران: میکی رونی، استیو کاکران، مامی ون دورن، چارلز چاپلین جونیور
۱۹۵۹ MGM، سیاه و سفید، ۹۱ دقیقه
رئیسِ فاسد اتحادیۀ کارگری (رونی) که در آستانۀ رسوایی است، در اقدامی بازدارنده، پالایش عناصر نامطلوب را در دستور کار قرار می دهد تا –به زعم او- خائنان و جاسوسان، پیش از زیرآب زنی کمی بیشتر بیندیشند...  
خشونت فیلم افسارگسیخته و جلوتر از زمان است؛ برای نمونه می توان به آزار شنوایی یا سیمان اندود کردن قربانیان اشاره کرد. موسیقی جاز فیلم (ساختۀ ون الکساندر) که با بهره گیری از یک ساز بادی اسکاتلندی (بگ پایپ) نواخته شده گیرا و مؤثر است. ون دورن در نقش نمادینِ زن خانه دارِ طبقۀ متوسط شهری دهۀ ۱۹۵۰ امریکا و کاکران در قالبی متفاوت از پرسونای تبهکارانۀ همیشگی ظاهر شده اند. نام دیگر فیلم ساختارشناسیِ اتحادیه است (Anatomy of the Syndicate). گرایش تبلیغاتی و مکارتیستی فیلم نیز تأمل برانگیز است.



عامل بزرگ           The Big Operator
کارگردان: چارلز هاس
بازیگران: میکی رونی، استیو کاکران، مامی ون دورن، چارلز چاپلین جونیور
۱۹۵۹ MGM، سیاه و سفید، ۹۱ دقیقه
رئیسِ فاسد اتحادیۀ کارگری (رونی) که در آستانۀ رسوایی است، در اقدامی بازدارنده، پالایش عناصر نامطلوب را در دستور کار قرار می دهد تا –به زعم او- خائنان و جاسوسان، پیش از زیرآب زنی کمی بیشتر بیندیشند...  
خشونت فیلم افسارگسیخته و جلوتر از زمان است؛ برای نمونه می توان به آزار شنوایی یا سیمان اندود کردن قربانیان اشاره کرد. موسیقی جاز فیلم (ساختۀ ون الکساندر) که با بهره گیری از یک ساز بادی اسکاتلندی (بگ پایپ) نواخته شده گیرا و مؤثر است. ون دورن در نقش نمادینِ زن خانه دارِ طبقۀ متوسط شهری دهۀ ۱۹۵۰ امریکا و کاکران در قالبی متفاوت از پرسونای تبهکارانۀ همیشگی ظاهر شده اند. نام دیگر فیلم ساختارشناسیِ اتحادیه است (Anatomy of the Syndicate). گرایش تبلیغاتی و مکارتیستی فیلم نیز تأمل برانگیز است.


692- زنان بدون مردان women without men



زنان بدون مردان           women without men
کارگردان: المو ویلیامز
بازیگران: بورلی مایکلز، جوآن رایس، هرمیون بادلی
۱۹۵۶ انگلستان (اکسکلوسیو) و امریکا (AFRC)، سیاه و سفید، ۷۱ دقیقه

اسکاتلند یارد با همکاری وزارت خارجۀ امریکا روسپی زندانی (مایکلز) را با این گمان که یکی از کاربرانِ دیرینش خبرچین شوروی بوده، ردیابانه و پنهانی  پرش می دهند تا به آغوش جامعه برگردد؛ بلکه بخواهد مراوداتش را بازیابد. آنها برای صحنه سازی ناچارند بگذارند دو زندانی دیگر نیز همراه سوژه برمند... 
از فیلم های جاسوسی دوران جنگ سرد که نمایش آن در امریکا با دگرگونی هایی همراه بود و نامش هم به دامِ زن موطلایی (B.l.o.n.d.e Bait) تغییر کرد. کارگردان فیلم (ویلیامز) اسکار بهترین تدوین به خاطر وسترن سرِ ظهر (زینه مان، ۱۹۵۲) و نامزدیِ اسکار را در همین زمینه برای ۲۰ هزار فرسنگ زیر دریا(فلایچر، ۱۹۵۴) در کارنامه داشت. این واپسین حضور سینماییِ بورلی مایکلز به شمار می رفت. زنان بدون مردان را نباید با مردان بدون زنان (فورد، ۱۹۳۰) اشتباه گرفت. 


691- باعث حبس Jail Bait

691- باعث حبس

باعث حبس          Jail Bait
کارگردان: ادوارد وود جونیور
بازیگران: لایل تالبوت، دولورس فولر، هربرت راولینسن، استیو ریوز
۱۹۵۴ هاوکو، سیاه و سفید، ۷۱ دقیقه

جراح پلاستیکِ خوشنام که پسرش مرتکب قتل شده، از بیم رسوایی ناگزیر می شود خواستۀ رفیق ناباب فرزندش را بپذیرد و به عنوان باج، چهرۀ او را با جراحی دگرگون کند تا طرف بتواند پلیس را بفریبد و فلنگ را ببندد...
از نخستین نقش آفرینی های هرکولِ سینما،  استیو ریوز (در نقش دستیار بازرس) که مجال چندانی برای عرض اندام نمی یابد. بی مایگیِ فیلم که دیگر به نمایشگاه گاف و هجو اصول زیبایی شناسی و مضحکۀ قواعد درام بدل شده، بیشتر به تصاویر دورریزِ بهنجار یا نقیضۀ انتزاعیِ نابهنجار شبیه است تا نوآری از دورۀ کلاسیک.

                          

690- بلند کردن Pickup



بلند کردن           Pickup
کارگردان: هوگو هاس
بازیگران: هوگو هاس، بورلی مایکلز، آلن نیکسن
۱۹۵۱ کلمبیا، سیاه و سفید، ۷۸ دقیقه

سوزنبانِ کم شنوایی که سال ها در منطقه ای محروم خدمت کرده (هاس) فریفتۀ لعبت عشوه گرِ نقشباز، بتی (مایکلز) می شود و او را به زنی می گیرد، ولی بتی درنظر دارد با همدستیِ عشق ورزِ دیرینِ خود (نیکسن)، مَرد بخت برگشته را سربه نیست کند و اندوخته اش را صاحب شود. از این رو یک تصادف ساختگیِ اثربخش ترتیب می دهند...  
هاس (بازیگر و کارگردانِ مهاجرِ اهل چک) در این نخستین فیلم امریکایی خود علاوه بر داستان و فیلمپستچی همیشه دوبار زنگ می زندِ جیمز کِین، از حیوانِ آدم نمای امیل زولا نیز تأثیر گرفته و به چالش های عاطفی مردانِ سالخورده پرداخته که این مضمون در آثار بعدی اش هم نمود یافته است.

         
     

689- دختر روی پُل The Girl on the Bridge



دختر روی پُل            The Girl on the Bridge
کارگردان: هوگو هاس
بازیگران: هوگو هاس، بوِرلی مایکلز، رابرت دین و جودی کلارک
۱۹۵۱ فاکس قرن بیستم، سیاه و سفید، ۷۶ دقیقه

ساعتسازِ میانسال، دختری را از خودکشی بازمی دارد و با او ازدواج می کند. به زودی سروکلۀ مردی پیدا می شود که از گذشتۀ تباه دختر آگاه است و باج می طلبد...
برخی نِکات فیلم یادآور آثار لانگ است؛ ازجمله صحنه آرایی در نمای روی پل که تداعی کنندۀ سکانسی درجست و جو برای دستگیری (۱۹۴۱) است و شخصیتِ درماندۀ هاس که ادوارد جی. رابینسن را در زن پشت ویترین (۱۹۴۴) متبادر می کند.  


۱۳۹۳ اردیبهشت ۲۴, چهارشنبه

688- مِیزی مأمور مخفی Undercover Maisie



مِیزی مأمور مخفی           Undercover Maisie
کارگردان: هری بیومانت
بازیگران: آن ساترن، بری نلسن، مارک دنیلز، لئون ایمز،
۱۹۴۷ MGM، سیاه و سفید، ۹۰ دقیقه

مِیزی (ساترن) به پلیس لس آنجلس می پیوندد و همراه کارآگاه عمومی (نلسن) به ستیز با کلاهبردارانِ هنرمندنما می پردازد...  
میزی، شخصیت بانمکِ ساختۀ ویلسن کالیسن، نخست برای جین هارلو درنظر گرفته شده بود. با مرگهارلو در ۱۹۳۷ پروژۀ تولید سری فیلم های مِیزی راکد ماند تا اینکه در ۱۹۳۹  آن ساترن جایگزین شد و در این نقش جا افتاد. مِیزی مأمور مخفی، آخرینِ فیلم از این مجموعۀ ده تاییِ ناپیوسته بود.

 
  

687- نمی توانم خودم را جای تو بگذارم I Wouldn't Be in Your Shoes


نمی توانم خودم را جای تو بگذارم             I Wouldn't Be in Your Shoes
کارگردان: ویلیام نای
بازیگران: دان کسل، الیزه ناکس، رجیس تومی و چارلز براون
۱۹۴۸ مونوگرام، سیاه و سفید، ۷۰ دقیقه

رقصنده ای به اتهام قتل بازداشت می شود. همسرش می کوشد قاتل را شناسایی کند، اما نشانه ها گواهِ مجرم بودن متهم اند...
فیلم براساس داستانی از کورنل وولریچ ساخته شد. استیو فیشر (فیلمنامه نویس) از او خواست تا به دلیل ملاحظاتِ بشردوستانه از شوربختی و پلشتیِ پایان ماجرا بکاهد. به این ترتیب، شخصیت قربانی که در داستان اعدام می شد، در برگردان سینمایی نجات می یافت و درعوض پلیس فاسد خودکشی می کرد. نام فیلم ایهام دارد و معنای سرراست و کنایی آن، هردو به فیلم می برازد.
  
              
        

686- زن نابکار Wicked Woman



زن نابکار           Wicked Woman
کارگردان: راسل روز
بازیگران: بورلی مایکلز، ریچارد ایگان، پرسی هلتن و اولین اسکات  
۱۹۵۳ یونایتد آرتیستز، سیاه و سفید، ۷۷ دقیقه

زنک دربدر (مایکلز) به عنوان پیشخدمت در یک پیاله فروشیِ فکسنی کار می گیرد و همینکه پی می بَرد صاحب مغازه (ایگان) به خاطر همسر معتادش پریشان حال است، نقشه می کشد تا او را بفریبد و آنگاه دوتایی –و البته با پول ها، سه تایی- به مکزیک بگریزند، اما همسایۀ ریغماسی و ذوالحشری که یکدم از چشم چرانی غافل نشده، قصد دارد سربزنگاه عقده بگشاید و حسرت به دل نمانَد...    
فیلم را می توان مُلهم از داستان شاخص جیمز کین، پستچی همیشه دوبار زنگ می زند انگاشت (با جا به جایی موقعیت زن و مرد). چربش کام پرستی بر سویۀ جنایی از ویژگی های این نوآر ردۀ «ب» به شمار می آید. فم فتال و کارگردان فیلم (مایکلز و روز) در ۱۹۵۵ ازدواج کردند. فرزند آنان کریستوفر روز، برندۀ اسکار بهترین تدوینگر سال ۲۰۰۷ شد. فیلم دیگری با نام یک زن نابکار (A Wicked Woman) در ۱۹۳۴ به کارگردانی چارلز برابین ساخته شده که این دو بی ارتباط اند.


685- تماس مخملین The Velvet Touch



تماس مخملین           The Velvet Touch
کارگردان: جک گِیج
بازیگران: رزالیند راسل، لئو گن، لئون ایمز، کلر ترور و سیدنی گرین استریت
۱۹۴۸ RKO – سیاه و سفید – ۱۰۰ دقیقه

بازیگر برادوی (راسل) از رُل های درِپیتی که سرپرست گروه (ایمز) برایش درنظر می گیرد خشنود نیست و خود را شایستۀ نقش شایانی چون «هدا گابلر» می داند تا گُل کند و چهره شود. این ناسازگاری به کشمکشی مرگبار می انجامد...
غیراز سکانس اول، ماجرا در فلاش بک روایت می شوند. درآمیختگی شخصیت بازیگر با نقش هایی که بر صحنه ایفا می کند، وجه روان کاوانۀ فیلم را تقویت کرده است. گرین استریت در قالب کارآگاه و ترِور به عنوان رقیبِ راسل، در بازنمایی زیرکی و رشک مندی موفق اند.

                   
     

684- چهارراه ها Crossroads



چهارراه ها           Crossroads
کارگردان: جک کانوِی
بازیگران: ویلیام پاول، هدی لامار، کلر ترِوِر و بازیل راتبون
۱۹۴۲ MGM ، سیاه و سفید، ۸۳ دقیقه

در پاریس، جفتِ قالتاق (راتبون و ترور) چشم اسفندیارِ دیپلماتِ کم حافظه (پاول) را هدف می گیرند؛ او و همسرش (لامار) را به رسوایی تهدید می کنند و باج می طلبند...
درونمایۀ «وولریچی» و خط و ربط «هیچکاکی» ویژگی برجستۀ این فیلم است که در ۱۹۴۳ در قالب نمایشی رادیویی، با نقش آفرینیِ لانا ترنر و ژان پیر امان بازسازی شد.


683- خانمی بدون گذرنامه A Lady Without Passport

683- خانمی بدون گذرنامه

خانمی بدون گذرنامه            A Lady Without Passport
کارگردان: جوزف اچ. لوئیس
بازیگران: هدی لامار، جان هودیاک، جیمز کریج، استیون گری
۱۹۵۰ MGM ، سیاه و سفید، ۷۴ دقیقه

مأمور مخفیِ امریکایی (هودیاک) که به کوبا رفته و خود را مهاجر مَجار شناسانده، با پناهجویی که به طور غیرقانونی رهسپار امریکاست (لامار) دمساز می شود تا از او به عنوان طعمه بهره گیرد و سردستۀ قاچاقچیان انسان را در هاوانا به دام اندازد...  
فیلم در ردۀ نوآرهای اگزوتیک جای می گیرد که گهگاه به سوررئال می زند؛ نقطۀ مقابل فیلم های مستندنمای هاتاوی و مان. 


۱۳۹۳ اردیبهشت ۱۹, جمعه

682- جنگل آسفالت The Asphalt Jungle




جنگل آسفالت           The Asphalt Jungle
کارگردان: جان هیوستن
بازیگران: استرلینگ هیدن، سم جافی، لوئیس کلهرن، جین هیگن و مریلین مونرو

تبهکار سالخورده ای که سر پُرشور و دلِ خجسته ای دارد، به محض رهایی از زندان، عملیات دستبرد به یک جواهرفروشی را سازماندهی و مدیریت می کند، ولی رفاقت پوشالی کارچاق کنِ باند با یک پلیسِ رشوه خوار سبب درز ماجرا می شود. همزمان، وکیلی که بنا بوده هزینۀ پروژه را بپردازد، پول جور نمی کند که هیچ؛ بر آن است تا اموال مسروقه را وردارد و ورمالد...
همکاریِ زبدگان هالیوود به ساختِ یک نوآرِ ناتورالیستیِ درخشان انجامیده است. نشان دادنِ تبهکارِ بامَرام، خلافکار خانواده دوست، آدمکشِ دلبسته به یادمان های بی آلایش دوران کودکی، یا مغز متفکر گروه دزدان در حال وصله کردنِ لباس با نخ و سوزن، از جلوه های باورپذیر این فیلم به شمار می آیند.


681- نامه The Letter



نامه           The Letter
کارگردان: ویلیام وایلر
بازیگران: بتی دیویس، هربرت مارشال، جیمز استیفنسن و گیل ساندرگارد
۱۹۴۰، برادران وارنر، ۹۵ دقیقه

در سنگاپور، زنی (با نقش آفرینیِ دیویس) مباشر خود یا درواقع دوست شوهرش را به قتل می رسانَد. سپس دادگاه را می فریبد و تنها مدرک جرم –یک نامه- را نابود می کند، اما هنگامی که به نظر می رسد قسر دررفته، بیوۀ مقتول به سراغش می آید...

از دیگر اقتباس های سینمایی از این داستانِ سامرست موام می توان به نامه (دولیمو - ۱۹۲۹) وخیانتکار (شرمن – ۱۹۴۷) اشاره کرد. دیویس در سال های ۱۹۴۱ و ۱۹۴۴ در دو نمایش رادیوییِ جداگانه، همین نقش را بازآفرینی کرد. 

 

680- هالو Fall Guy



هالو         Fall Guy
کارگردان: رجینالد له بورگ
بازیگران: کلیفورد پن، رابرت آرمسترانگ، تیلا لورینگ، الیشا کوک جونیور، ویرجینیا دیل
۱۹۴۷، مونوگرام، سیاه و سفید، ۶۴ دقیقه

مردی که به اتهام قتل دستگیر شده (پن) و حافظه اش از کار افتاده، از بهداریِ بازداشتگاه می گریزد تا مدرکی بیابد؛ بلکه خود را مُبرا کند...
در این اقتباس سینمایی از داستان کوکائین اثر کورنل وولریچ، کوک جونیور در نقش دلالِ پلاس در میکده که کشیک می کشد تا یک پپۀ فرد اعلا سوا کند و به مهمانی ببَرد، خوش نشسته و برترین بازیگر فیلم است.

            

679- میخانۀ بیرون شهر Road House



میخانۀ بیرون شهر           Road House
کارگردان: ژان نگولسکو
بازیگران: آیدا لوپینو، کورنل وایلد، ریچارد ویدمارک، سلست هولم و رابرت کارنس
۱۹۴۸ فاکس قرن بیستم – ۹۵ دقیقه

مالک یک نوشگاهِ بین راه (ویدمارک) دلباختۀ خوانندۀ تازه وارد (لوپینو) می شود و هنگامی که از گرایش او به دوست خود (وایلد) آگاهی می یابد، نقشه می کشد تا حال هردوشان را جا آورَد...
افزون بر پایان هیجان انگیز، اجرای دو ترانۀ عاشقانه توسط لوپینو با ژست مخصوص که با نورپردازی چشم نواز لاشل توأم شده، تماشایی ترین بخش فیلم است. 

   
                                                  ژان نگولسکو  و  کورنل وایلد  

678- توهم غریب Strange Illusion



توهم غریب            Strange Illusion
کارگردان: ادگار جی. اولمر
فیلمنامه: آدل کومندینی (براساس داستانی از فریتس روتر)
فیلمبردار: بنجامین اچ. کلاین، فیلی تانورا، یوجین شافن
موزیک: لئو اردودی
بازیگران: جیمی لایدن، وارن ویلیام، سالی ایلرز، چارلز آرن، رجیس تومی، جین هزارد
۱۹۴۵ PRC، سیاه و سفید، ۸۷ دقیقه

فرزند فرماندارِ فقید کالیفرنیا خواب می بیند که پدرش قربانی دسیسه شده و مادرش به وسوسۀ مردی نابکار گرفتار آمده است. دیری نمی پاید که او درمی یابد پندارش پُربیراه نبوده و قاتل پدر، فاسق مادر است...
از آثار نمونه ایِ اولمر و نوآرهای ردۀ «ب» که فیلمبرداری آن ظرف ۱۵ روز پایان یافت. فضاسازیِ پارانویایی و درآمیختن آن با درامی روزآمد و برگرفته از هملتِ شکسپیر، مهم ترین ویژگی فیلم است. در یکی از صحنه ها دو تن از بازیگران (ویلیام و هزارد) از شعر و مهتاب سخن می گویند و یاد و نام خیام را گرامی می دارند.

              

677- دزد The Thief



دزد            The Thief
کارگردان: راسل روز
فیلمنامه: کلارنس گرین و راسل روز
فیلمبردار: سام لیویت
موزیک: هرشل بورکه گیلبرت
بازیگران: ری میلاند – مارتین گیبل – ریتا گام – رکس اومالی
۱۹۵۲ یونایتد آرتیستز – سیاه و سفید – ۸۶ دقیقه

دانشمند هسته ای امریکا (میلاند) اطلاعات محرمانه را به بیرون رد می کند، تا اینکه در روند ارسالِ اسناد ازطریق واسطه ها خللی پیش می آید و FBI بو می بَرد...    
به رغم برخورداری از موسیقی و جلوه های شنیداری، فیلم به دلیل بی کلام بودن، در نوع خود بی همتاست و این ویژگی باتوجه به شیوۀ ارتباطیِ جاسوسان و خلوت گزینیِ شخصیت اصلی، برازنده از کار درآمده است. در فیلم اشارۀ سرراستی به شوروی یا بلوک شرق نشده، اما با درنظرگرفتن دوران جنگ سرد و پایان مکارتیستیِ فیلم می توان حدس زد که میلاند، گماردۀ بوتان، چاد یا لوکزامبورگ نبوده است.  

               

676- دو ملاح Two Tars



دو ملاح         Two Tars
کارگردان: جیمز پاروت
فیلمنامه: لئو مکری – اچ. ام. واکر
فیلمبردار: جرج استیونس
بازیگران: استن لورل – الیور هاردی – ادگار کندی – تلما هیل – رابی بلین – هری برنارد
۱۹۲۸ هال روچ/ پخش از MGM – سیاه و سفید – صامت - ۲۱ دقیقه

استنلی و الیور ملوانند و در مرخصی به سر می برند. آنها خودرویی کرایه می کنند و به گردش می روند، ولی به راه بندان برمی خورند. هاردی می کوشد بحران را مدیریت کند، اما رانندگان بدتر کفری می شوند و می زنند خودروهای همدیگر را درب و داغان می کنند...

به یادماندنی ترین بخش فیلم سکانس پایانی است که در آن ستونی از خودروهای له و لورده و کج و کوله همچون قشونِ شکست خورده قطار می شوند. شروع فیلم نیز طنز جالبی دارد. هاردی لورل را سرزنش می کند که چرا هنگام رانندگی به جلو نمی نگرد و حواسش پرت است؛ حال آنکه خودش هم در عمل دارد به همان شیوه رانندگی می کند.

               

۱۳۹۳ اردیبهشت ۱۵, دوشنبه

675- بیمارستان محلی County Hospital



بیمارستان محلی            County Hospital
کارگردان: جیمز پاروت
فیلمنامه: اج. ام. واکر
فیلمبردار: آرت لوید
بازیگران: استن لورل – الیور هاردی – بیلی گیلبرت – مِی والاس – ویلیام آستین – دوروتی لِیتون
۱۹۳۲ هال روچ (پخش از MGM) - سیاه و سفید – ۱۹ دقیقه 

استنلی به عیادت الیور می رود که پایش آسیب دیده و در بیمارستان محلی بستری است. استن برای او آجیل و تخم مرغ پخته آورده؛ یعنی درست همان خوراکی هایی که الی باید از آنها پرهیز کند. هنگامی که اجازۀ ترخیص بیمار داده می شود، لورل می کوشد هاردی را به خانه ببَرد، درحالی که هاردی به سبب تزریق نابجای آرامبخش قوی، وا رفته و وِلو شده و وَر آوردنش کار حضرت فیل است...

              

674- تفنگ های بزرگ Great Guns



تفنگ های بزرگ            Great Guns
کارگردان: مونتی بنکس
فیلمنامه: لو برسلو
فیلمبردار: گلن مک ویلیامز
موزیک: دیوید بوتولوف (بدون درج نام)
بازیگران: استن لورل – الیور هاردی – شیلا رایان – دیک نلسون – ادموند مک دانلد – چارلز تروبریج
۱۹۴۱ فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – ۷۴ دقیقه

استن و اُلی به ارتش می پیوندند تا یاور یک سرباز نازک نارنجی باشند، ولی مشق نظام و تندخوییِ مافوق -بیش از همه- خودِ آنان را کلافه می کند...     

پس از یک سال و نیم دوری از سینما، بازگشت لورل و هاردی در شرایطی رخ داد که  ابوت و کاستلو عرصه را قبضه کرده، با فیلم سربازانِ ساده (لوبین – ۱۹۴۱) نوعی کمدی پرجنب و جوشِ پادگانی را به نمایش گذاشته بودند که خوشایند تماشاگران قرار گرفت و سود سرشاری برای یونیورسال به ارمغان آورد.تفنگ های بزرگ تلاش فاکس قرن بیستم برای کاربرد دوبارۀ آن فرمولِ گیشه پسند بود و نخستین محصول دورانِ پسا روچ در میان آثار لورل و هاردی به شمار می رفت؛ دوره ای که در آن روال تولیدِ فیلم هاشان تغییر کرد، نظارت و اِعمال نظر لورل بر فرایند ساخت فیلم ها از دستور کار خارج شد و کیفیت آثار تنزل یافت.

    

673- جزیرۀ مرجانی K Utopia / Atoll K




جزیرۀ مرجانی K / آرمانشهر           Utopia / Atoll K
کارگردان: لئو جانن {جان بری – آلفرد گولدینگ – تیم ولان (بدون ذکر نام در تیتراژ)}
فیلمنامه: مونت کالینز – لئو جانن – جان کلورر – فردریک کانر – پیرو تلینی – رنی ویلر
فیلمبردار: آرمند تیراند
موزیک: پل میسراکی
بازیگران: استن لورل – الیور هاردی – سوزی دلِیر – مکس ایلوی – فلیکس اودار – آدریانو ریمولدی
۱۹۵۱ فرانکو لاندن فیلمز – سیاه و سفید – ۸۲ دقیقه

لورل و هاردی با قایق رهسپار جزیره ای می شوند که به آنان ارث رسیده؛ اما به توفان برمی خورند و سرگردان می شوند...

در این واپسین همکاریِ پرآوازه ترین زوج سینمای کمدی، استنلی به سبب بیماری -بیش از همیشه- کم بنیه و تکیده به نظر می رسید. او و الیور پس از پایان فیلمبرداری، آمادۀ بازی در فیلمی به کارگردانیِ بیلی وایلدر می شدند که ناخوشیِ هاردی رو به وخامت نهاد و این کارویژه به فراموشی سپرده شد.
برای یکدستی در گفتار فیلم، بخش هایی از آن دوبله شد؛ به این سبب که فیلم در فرانسه جلوی دوربین رفته و برخی از بازیگرانِ نقش های فرعی، فرانسوی سخن گفته بودند. در زمان ساخته شدنِ این فیلم، جان بری (کارگردان) از رانده شدگان هالیوود محسوب می شد و نامش در لیست سیاه بود.