247- صفحۀ آخر / دام انسانی
صفحۀ آخر / دام انسانی The Last Page / Man Bait
کارگردان: ترنس فیشر
فیلمنامه: فردریک نات – جیمز هادلی چیس
فیلمبردار: والتر هاروی
موزیک: فرانک اسپنسر
بازیگران: جورج برنت - مارگریت چاپمن - دیانا دورس - ریموند هانتلی – پیتر رینولدز
۱۹۵۲ انگلستان – سیاه و سفید - ۸۴ دقیقه
جان هارمن (برنت) مدیر محترم فروشگاه بزرگ کتاب، به یکی از کارکنان خود به نام روبی (دورس) توجه خاصی دارد و او را به رغم بازی گوشی و تعلل در انجام وظایف، چندان سرزنش نمی کند؛ مگر در حضور سایر کارکنان و به منظور ظاهرسازی. روبی و دوست خلافکارش جفری (رینولدز) از این موضوع نهایت بهره را می برند. روبی رئیسش را سرکیسه می کند و پول ها را به جفری می دهد. سرانجام پس از اخاذی های پی در پی، روبی قصد کلک زدن به جفری را دارد و تصمیم می گیرد بخشی از پولی را که از تلکه کردن هارمن بدست آورده برای خود بردارد و بگریزد…
فیلمی سرگرم کننده که تحت تأثیر نوآرهای لانگ و به طور اخص، خیابان اسکارلت (۱۹۴۵) ساخته شده، اما از ظرفیت های زیبایی شناسانه و روان کاوانه و سبک گرایانۀ اثر لانگ بی بهره است.
بازیگر زن نقش دوم این فیلم، مارگریت چاپمن (۱۹۱۸– ۱۹۹۹) از ستارگان هالیوود در دهۀ ۱۹۴۰ به شمار می رفت. در دهۀ ۱۹۵۰ فعالیت خود را در تلویزیون متمرکز کرد و در سینما حضوری تفننی داشت. مهمترین فیلم های او عبارتند از: چارلی چان در موزۀ تندیس های مومی (شورز – ۱۹۴۰)، نابود کنندۀ جاسوسان (ویتنی – ۱۹۴۲)، ناوشکن (سایتر – ۱۹۴۳)، ماجرای عجیب (گرین – ۱۹۴۴)، ضد حمله(زولتان کوردا – ۱۹۴۵)، گذشتۀ مرا ببخش (فنتن – ۱۹۴۵)، راهی به سوی عشق (انرایت – ۱۹۴۶)،کورونر کریک (انرایت – ۱۹۴۸)، بی رحم (جورج شرمن – ۱۹۴۸)، پیمان معتبر (راسل – ۱۹۴۹)،مهاجمان کانزاس (انرایت – ۱۹۵۰)، خارش هفت ساله (وایلدر – ۱۹۵۵) و مرد شفاف شگفت انگیز(اولمر – ۱۹۶۰).
مارگریت چاپمن در دهۀ ۱۹۴۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر