خانۀ خیابان نود و دوم The House on 92nd Street
کارگردان: هنری هاتاوی
فیلمنامه: بری لیندن – جک مافیت – جان مونک جونیور (براساس داستانی از چارلز جی. بوت)
فیلمبردار: نوربرت بروداین
موزیک: دیوید بوتولوف
بازیگران: ویلیام ایت – لوید نولان – ساین هاسو – جین لاک هارت – لئو جی. کارول – لیدیا کلیر
۱۹۴۵ فاکس قرن بیستم – سیاه و سفید – ۸۸ دقیقه
جاسوسان نازی دامنۀ نفوذ خود را در نیویورک گسترش داده‌اند. هدف آنها بدست آوردن اطلاعات دربارۀ برنامۀ هسته‌ای آمریکاست. پلیس فدرال در عملیاتی ضدجاسوسی به ستیز با آنها می‌پردازد...
پیشگام سبک پلیسی/ مستند، که به سبب بکارگیری ساختار نو و درآمیختن بی‌دریغ عناصر واقعی و داستانی در سینما زبانزد است. رید هادلی، از برجسته‌ترین گویندگان آنونس، راوی این فیلم است. خانۀ خیابان نود و دوم به پایگاه و مرکز فرماندهی شبکۀ جاسوسی نازی‌ها در نیویورک اشاره دارد. برخی کارکنان اف. بی. آی. نقش خود را در این فیلم بازسازی کرده‌اند. جین لاک‌هارت که دو سال پیشتر در جلادان نیز می میرند (فریتس لانگ) در نقش شهروند وطن‌فروش چک (امیل چاکا) ظاهر شده بود، در خانۀ خیابان نود و دوم هم نقش یک مزدور را بازی می‌کند. جاسازی میکروفیلم در ساعت مچی توسط جاسوس دوجانبه، و نیز زیرکی سردستۀ نازی‌ها، زنی که مانند یک جادوگر در چشم‌بهم‌زدنی چهرۀ خود را یکسره دگرگون می‌کند و تر و فرز جیم می‌شود، از نکات به یادماندنی فیلم است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر