شرلوک هلمز و صدای وحشت Sherlock Holmes and the Voice of Terror
کارگردان: جان رولینز
فیلمنامه: لین ریگز – جان برایت (بر مبنای داستان «واپسین کُرنشِ او» نوشتۀ آرتور کانن‌دویل)
فیلمبردار: الوود بردل
موزیک: فرانک اسکینر
بازیگران: بازیل راتبون – نایجل بروس – اولین آنکرز – رجینالد دنی – توماس گومز – هنری دنیل
۱۹۴۲ یونیورسال – سیاه و سفید – ۶۵ دقیقه
جاسوسان نازی با برپایی ایستگاه رادیویی مخفی در اطراف لندن، می‌کوشند همبستگی و پایداری شهروندان را با جنگ روانی، سست کنند. اسکاتلندیارد، ناتوان از پدافند رسانه‌ای، از هلمز یاری می‌جوید...
در اواخر دهۀ ۱۹۳۰ کمپانی فاکس قرن بیستم، تولید رشته‌فیلم‌هایی را بر اساس داستان‌های شرلوک هلمز با حال‌و‌هوای عصر ویکتوریا آغاز کرد، ولی پس از ساخت دو فیلم، این کارویژه کنار گذاشته شد. چندی بعد، به دنبال گرایش شنوندگان به نمایش‌های رادیویی شرلوک هلمز (با گویندگی راتبون و بروس بجای هلمز و واتسون) استودیو یونیورسال بر آن شد با جابه‌جایی زمان رخدادها از آغاز قرن بیستم به دهۀ ۱۹۴۰ و بر اساس شخصیت‌های شرلوک هلمز و دکتر واتسون، فیلم‌هایی بسازد که افزون بر سرگرمی، تناسب بیشتری با روزگار مردم جنگ‌زده داشته باشد. شرلوک هلمز و صدای وحشت نخستین فرآوردۀ این رویکرد بود.
************
اِوِلین آنکرز (۱۹۱۸– ۱۹۸۵) در شیلی به دنیا آمد. پدر و مادرش انگلیسی بودند. در دهۀ ۱۹۲۰ همراه خانواده به سرزمین نیاکانش بازگشت. هنگامی که هنوز شاگرد مدرسه بود، در فیلم‌های انگلیسی نقش‌های فرعی را به عهده گرفت، تا اینکه بخت با او یار شد. قرار‌گرفتن در کنار لارنس الیویه و ویوین لی در دو فیلم آتش بر فراز انگلستان (هوارد – ۱۹۳۷) و ناقوس‌های سینت‌مری (فیتس‌پاتریک – ۱۹۳۷) جایگاهش را بالا برد. در زمان جنگ به آمریکا کوچید و از ۱۹۴۰ به استخدام یونیورسال درآمد. نخستین فیلم آمریکایی او یک کمدی‌موزیکال موفق با شرکت ابوت و کاستلو با نام آن شبح را نگه دار (لوبین – ۱۹۴۱) بود. سپس با لان چینی‌جونیور در هفت فیلم ترسناک، همکاری کرد. در این دوران، ملکۀ جیغ‌جیغوی هالیوود نامیده می‌شد. در ۱۹۴۲ نامزدش گلن فورد را واگذاشت تا به ریچارد دنینگ (بازیگر فیلم‌های رده B ) بپیوندد. در ۱۹۴۵ به کار در یونیورسال پایان داد و فصل دیگری از بازیگری را در استودیوهای کلمبیا، ریپابلیک، اوربیت، ایگل‌لاین و PRC در مجموعه‌ای از نقش‌ها و ژانرهای گوناگون پی گرفت. در ۳۲ سالگی از سینما کناره گرفت، ولی در تلویزیون همچنان پرکار بود. ۱۰ سال بعد در فیلمی خودسرگذشت‌گونه با نام همین اندازه عشق به همراه همسرش ظاهر شد. اِوِلین آنکرز بر اثر سرطان در هاوایی درگذشت. برخی از فیلم‌های او عبارت‌اند از:
بازاندیشی (پارکر – ۱۹۳۸)، الماس ویلی‌یرز (مین‌وارینگ – ۱۹۳۸)، جنایت خانوادگی (پارکر – ۱۹۳۸)، دوران بلوغ (هینس – ۱۹۳۸)، راز گنج کلی‌دان (هینس – ۱۹۳۸)، بر فراز ماه (فریلند – ۱۹۳۹)، مرد گرگ‌نما (واگنر – ۱۹۴۱)، کاروان برمه (اسمیت – ۱۹۴۱)، شمال کلوندایک (کنتن – ۱۹۴۲)، روح فرانکنستاین (کنتن – ۱۹۴۲)، اسکادران عقاب (لوبین – ۱۹۴۲)، نقش‌آفرینی بزرگ (رالینز – ۱۹۴۲)، همه بجز خودم (فیست – ۱۹۴۳)، زن وحشی اسیر (دمیتریک – ۱۹۴۳)، مرد خوشبختی هستی آقای اسمیت (فیست – ۱۹۴۳)، پسر دراکولا (سیودماک – ۱۹۴۳)، غول دیوانه (هوگان – ۱۹۴۳)، دلاوریِ خانم‌ها (رالینز – ۱۹۴۴)، زن جنگل (له‌بورگ – ۱۹۴۴)، انتقام مرد نامرئی (بیبی – ۱۹۴۴)، بدنوازی مرا ببخشید (فیست – ۱۹۴۴)، زن شگفت‌انگیز (له بورگ – ۱۹۴۴)، مروارید مرگ (نیل – ۱۹۴۴)، شبح یخ‌زده (یانگ – ۱۹۴۵)، شاهد مرگ‌آفرین (سلاندر – ۱۹۴۵)، کلید فرانسوی (کلمس – ۱۹۴۶)، اسب زیبای سیاه (ناسک – ۱۹۴۶)، ملکۀ نمایش (نیوفلد – ۱۹۴۶)، پرواز به ناکجاآباد (رولند – ۱۹۴۶)، آخرین سرخ‌پوست (جرج شرمن – ۱۹۴۷)، گوشه‌گیر در لندن (گودوینز – ۱۹۴۷)، قول‌نامه (زایسلر – ۱۹۴۸)، چشمۀ جادویی تارزان (شولم – ۱۹۴۸) و تگزاسی با کالامیتی جین دیدار می‌کند (لمب – ۱۹۵۰).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر