یک عالمه جانسون Too Much Johnson
کارگردان: اورسن ولز
فیلمنامه: اورسن ولز (براساس نمایشنامه ای از ویلیام ژیلت)
فیلمبردار: پل دانبار – هری دانهام
بازیگران: جوزف کاتن – ادگار بری ییر – ویرجینیا نیکلسون – آرلن فرانسیس – جان هاوسمن - اورسن ولز
۱۹۳۸ گروه تئاتر مرکوری – صامت - سیاه و سفید – ۴۰ دقیقه
یک عالمه جانسون با سبک و سیاق کمدی های بزن بکوبِ دوران صامت، در اصل به عنوان بخشی از یک نمایش صحنه ای با همین نام ساخته شد و ازاین رو خودبسنده و یکپارچه نیست. ولز در نقش یکی از پاسبان های کیستون ظاهر می شود و کاتن نخستین بار جلوی دوربین سینما قرار می گیرد. این فیلم که پس از چهار دهه، به تازگی در ایتالیا پیدا شده، تاکنون نمایش عمومی نداشته است.
در ۱۹۱۹ نیز براساس همین نمایشنامه، فیلمی به کارگردانیِ دانِلد کریسپ تولید شده و نافرجام ماندن اکران عمومیِ فیلم ولز در آن زمان به همین سبب بود؛ چراکه برای پخش گسترده می بایست حقوق پارامونت –به عنوان تهیه کنندۀ نسخۀ ۱۹۱۹- تأمین می شد که این امر میسر نبود. سرانجام در شرایطی که پیش بینی های ولز درمورد این کارویژۀ چندرسانه ای نادرست ازآب درآمده بود، نمایش یک عالمه جانسون را با گروه تئاتر مرکوری، بدون آن سکانس ۱۰ هزار دلاری در یک تالار نامرغوب به صحنه بُرد و پس از ۲۱ اجرا به دلیل شکست در گیشه به آن پایان داد.
این تنها ناکامیِ ولز در ۱۹۳۸ به شمار می رفت. او و گروهش در آن سال چهار نمایش دیگر به صحنه بردند: ژولیوس سزار (برگرفته از اثر شکسپیر، با رویکردی معاصر و فاشیسم و نازیسم ستیز)، تعطیلات شرلوک هلمز (که شماری از اجراهای آن همزمان با ژولیوس سزار انجام شد)، خانۀ افسردگی(نوشۀ برنارد شاو) و مرگ دانتون.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر